Αφετηρία για τη νέα ταινία του Μαρκ Κάζινς ήταν οι πίνακες της Γουλιελμίνα Μπαρνς-Γκρέιαμ. Μέσα απ' το ιδιοσυγκρασιακό του στυλ, ο σκηνοθέτης μάς ξεναγεί στη ζωή και το έργο της σημαντικής, αν και όχι ακριβώς διάσημης, Βρετανίδας εικαστικού, διαβάζοντας (με τη βοήθεια της Τίλντα Σουίντον) σελίδες απ' το προσωπικό της ημερολόγιο και αξιοποιώντας μαρτυρίες των γυναικών που στάθηκαν κοντά της. Και τότε ανακύπτει ένα κεντρικό γεγονός, ένα περιστατικό σε κάποιον παγετώνα στην Ελβετία, το οποίο αποκαλύπτει και το πραγματικό θέμα του ντοκιμαντέρ. Ο Κάζινς αναφέρεται στη στιγμή που αλλάζει τα πάντα, που γεννά την τέχνη, ή ξεκλειδώνει την ικανότητά μας να την κατανοήσουμε. Στην αιφνίδια συνειδητοποίηση της ομορφιάς γύρω μας που προσμένει να την ανακαλύψουμε. Βραβείο Καλύτερης Ταινίας στο Φεστιβάλ του Κάρλοβι Βάρι.