του Δημήτρη Κουτσιαμπασάκου

Ελλάδα, 2013, Εγχρωμο

Αν ο μοναδικός τρόπος να γνωρίσεις την «αθέατη» πλευρά μιας χώρας είναι να βρεθείς μερικά βήματα πιο πέρα από εκεί που σταματάει ο πολιτισμός, ο Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος ταξιδεύει με το φορτηγό ενός μανάβη στα ξεχασμένα ορεινά χωριά της Πίνδου, σε ένα τρυφερό και αποκαλυπτικό οδοιπορικό σε μια Ελλάδα που χάνεται, εντός και εκτός οικονομικής κρίσης.

Ο κύριος Νίκος Αναστασίου, 62 ετών, ο μανάβης, με τη γυναίκα του Σοφία, σχεδόν για τρεις δεκαετίες μία φορά την εβδομάδα -κάθε Τετάρτη ανελλιπώς- επισκέπτονται με το μικρό φορτηγό τους τα ορεινά και δύσβατα χωριά της οροσειράς της νοτιοδυτικής Πίνδου στο νομό Τρικάλων. Το ταξίδι διαρκεί δυο με τρεις ημέρες την κάθε φορά (ανάλογα με την εποχή) και περιλαμβάνει επισκέψεις σε οκτώ συγκεκριμένα χωριά.

Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, το μανάβικο εκτός από ένας χώρος συναλλαγών γίνεται ένας τόπος διαπροσωπικής επικοινωνίας. Άλλωστε, τόσα χρόνια με τον κύριο Νίκο και την κυρία Σοφία όλοι οι κάτοικοι έχουν αναπτύξει μια οικεία σχέση - "έχουμε μεγαλώσει μαζί" καθώς συνηθίζουν να λένε.

Έτσι, σε κάθε στάση του εποχούμενου μανάβικου, σε κάθε χωριό και σε κάθε μαχαλά, εκτυλίσσονται μικρά δρώμενα - άλλοτε τρυφερά, άλλοτε αστεία, άλλοτε δραματικά, γεμάτα από πειράγματα, παράπονα, κεράσματα, αλλά και λόγια κατανόησης και παρηγοριάς στα προβλήματα, στον πόνο ή στη δυστυχία κάποιου.