Ο Ετιέν είναι μόλις είκοσι ετών όταν ερωτεύεται τη Βαλερί και λίγο μεγαλύτερος όταν γεννιέται η κόρη τους, η Ρόζα. Τότε, η Βαλερί τους εγκαταλείπει. Ο Ετιέν επιλέγει να μην το κάνει μεγάλο θέμα και χτίζει μια ευτυχισμένη ζωή μαζί με το παιδί του. Δεκαεξίμισι χρόνια αργότερα, την ώρα που πατέρας και κόρη είναι έτοιμοι να αποχωριστούν με τη σειρά τους, το παρελθόν επιστρέφει…

«Μπορεί να είναι μητέρα μου αλλά εγώ δεν είμαι κόρη της» είναι η αυθόρμητη αντίδραση του κοριτσιού για τη γυναίκα που τη γέννησε, αλλά της είναι παντελώς άγνωστη. Ταυτόχρονα, ο νέος σε ηλικία πατέρας της, απόλυτα προσκολλημένος στη μοναχοκόρη του, αίφνης αντιμετωπίζει μια μεγάλη κρίση: αργοπορημένη κρίση εφήβου ή πρώιμη κρίση μεσήλικα;  

Ο συνδυασμός είναι εκρηκτικός…

O Eργουάν Λε Ντίκ ξεκίνησε να γράφει το σενάριο κατά τη διάρκεια του πρώτου λοκντάουν, όταν αποφάσισε να εγκαταλείψει τη δημοσιογραφία για το σινεμά. Το διάστημα εκείνο ήρθε πολύ κοντά με την κόρη του, που, όπως λέει, αποτέλεσε έμπνευση για εκείνον.

Όπως διευκρινίζει, δεν ήθελε να δώσει δραματική χροιά στην απουσία της μητέρας, και συνειδητά δεν μπήκε στη λογική να την εξηγήσει. «Απλώς εστίασα σε μία οικογένεια που απαρτίζεται από δύο και όχι από τρεις. Ήθελα να δείξω την εξέλιξη της σχέσης ενός πατέρα και μιας κόρης που στην ουσία μεγαλώνουν μαζί, και το πώς τελικά χωρίζουν οι δρόμοι τους -χωρίς όμως ποτέ να χάσουν ο ένας τον άλλο…».

Με δύο εκπληκτικούς πρωταγωνιστές, αστείους και ταυτόχρονα συγκινητικούς, η «Κόρη του μπαμπά» είναι μια κομψή feelgood ταινία για την άνευ όρων αγάπη μπαμπά και κόρης, που παντρεύει το γέλιο με την τρυφερότητα. Ένας απολαυστικός συνδυασμός για τα θερινά…