Νίκι Παντιντάρ, Ολλανδία, 2022, 72'

Τι θα συνέβαινε αν από τη μια μέρα στην άλλη οι γύρω μας να έπαυαν να μας βλέπουν, αλλά επέμεναν να μας κοιτούν; Οι πρωταγωνιστές αυτής της συναρπαστικής αφήγησης έχουν καταλήξει σ’ έναν καινούργιο κόσμο όπου τίποτα δεν μοιάζει να έχει συνοχή. Στη νέα τους ζωή στην Ολλανδία προκαλούν καθημερινά –και άθελά τους– αντιδράσεις. Όσα χρόνια κι αν έχουν περάσει, εξακολουθούν να βομβαρδίζονται από τις ίδιες ερωτήσεις: Από πού είσαι; Μιλάς Ολλανδικά; Μαυρίζεις στον ήλιο; Καθώς διαπραγματεύεται τις έννοιες του ανήκειν και του κοινωνικού αποκλεισμού, εξετάζοντας πώς επαναπροσδιορίζεται διαρκώς η ταυτότητα του περιθωρίου, η ταινία αποτυπώνει την αίσθηση του να είναι κανείς αντικείμενο θέασης. Ειλικρινείς, επώδυνες, αλλά και χιουμοριστικές συναντήσεις με άλλους τρεις «νεοφερμένους» στην Ολλανδία συνυφαίνονται περίτεχνα με την προσωπική ιστορία της ίδιας της σκηνοθέτιδας, ανοίγοντας έναν πολύτιμο διάλογο περί ευαλωτότητας, ο οποίος έχει οικουμενικές διαστάσεις. Ένα εξομολογητικό κολάζ που αποφεύγει τις εύκολες απαντήσεις, μια ταινία που στρέφει το βλέμμα της στον κάθε θεατή ξεχωριστά, διατυπώνοντας ένα σημαντικό ερώτημα: ποιοι είμαστε «εμείς»;

Niki Padidar, The Netherlands, 2022, 72'

What if from one day to the next, you’re no longer seen, but instead are stared at? The leading characters of this fascinating narrative have ended up in a new world where suddenly nothing seems to align. In their new lives in the Netherlands, they unintentionally provoke reactions on a daily basis. Even after many years, they still hear the same questions over and over again: where are you from, do you speak Dutch, do you tan in the sun? While contemplating what it means to belong, who gets excluded, and how outsider status is continually reaffirmed, Padidar’s film foregrounds the sensation of being looked at. Honest, painful, and humorous encounters with three other ‘newcomers’ to the Netherlands are stylistically interwoven between Padidar’s own personal history, opening up a vulnerable space of articulation with global resonance. A confessional collage with no simple outs, the film turns the spotlight on all of us, while simultaneously asking: who is “us”?