Ελίζαμπετ Σάρανγκ, Αυστρία, 2006, 107'
Ο συναγερμός του χταποδιού είναι ο τρόπος που αποκαλεί η Alex τις στρεσογόνες καταστάσεις κατά τις οποίες η ίδια, ένα 14χρονο κορίτσι, επιχείρησε να απομακρύνει τα αδιάκριτα χέρια αγοριών που επιθυμούσαν να εισχωρήσουν ανάμεσα στα πόδια της. Αυτές οι πρώτες σεξουαλικές επαφές συσχετίστηκαν με τον απόλυτο τρόμο, καθώς έτσι τα αγόρια θα μπορούσαν να ανακαλύψουν τη διαφορετικότητά της. Η Alex είναι ίντερσεξ, δηλαδή μια ερμαφρόδιτη, ένα άτομο που προκαλεί σύγχυση στην ακριβή διαίρεση του κόσμου σε αρσενικό και θηλυκό. Ένα στα δύο χιλιάδες νεογέννητα γεννιέται δίχως σαφές φύλο. Στη περίπτωση της Alex, στην τρυφερή ηλικία των δύο ετών, αυτό το καπρίτσιο της φύσης διορθώθηκε χειρουργικά κατόπιν ιατρικής συμβουλής. Ύστερα από ακρωτηριασμό του πέους και των όρχεων και τη δημιουργία ενός πλαστού κόλπου, ο Alex μεγάλωσε στο μικρό του χωριό ως μια κοπέλα που φοράει ρούχα μεγέθους XXL. Το φθινόπωρο του 2002, η σκηνοθέτις και παρουσιάστρια ραδιοφώνου Elisabeth Scharang προσκάλεσε την Alex, πλέον 26 ετών, να συμμετάσχει στην εβδομαδιαία ραδιοφωνική της εκπομπή. Κατά τη διάρκεια του προγράμματος διάρκειας 1 1/2 ώρας, η Alex γίνεται μια ακτιβίστρια της «διαφυλικότητας». Για πρώτη φορά, αφηγείται την ιστορία της δημόσια και περιγράφει τα βασανιστήρια στα οποία υποβάλλονται τα παιδιά ίντερσεξ προκειμένου να προσαρμοστούν στις νόρμες της κοινωνίας. Καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής της, η Alex προτιμούσε να προσφεύγει στον εσωτερικό της κόσμο, αλλά επιλέγει τώρα να δώσει ένα απροσδόκητο τέλος σε αυτή τη κατάσταση. Η ιδέα για την ταινία ήρθε ως αποτέλεσμα της πρώτης τους συνάντησης. Η Elisabeth Scharang ακολούθησε την Alexandra με τη κάμερά της για τρία χρόνια. Οι δυο τους ταξίδεψαν μαζί, μέσα από το παρελθόν της Alex, αλλά και σε νέες φιλίες, από τα παράκτια λασπόνερα της Ολλανδίας έως τον Ειρηνικό της Καλιφόρνιας. Το φθινόπωρο του 2003, η Alexandra αποφασίζει να συνεχίσει τη ζωή της ως ίντερσεξ άνδρας. Από Alexandra γίνεται Alex Jürgen. Και από ένα ντοκιμαντέρ, ένα κινηματογραφικό έργο για τη διαφυλικότητα, αναδύει η ιστορία ενός ατόμου με αφοπλιστική αίσθηση του χιούμορ και συναρπαστική αντίληψη για τον κόσμο.
Elisabeth Scharang, Austria, 2006, 107'
Octopusalarm" is what Alex calls the stressful situations in which she, as a 14-year-old, attempted to ward off the inquisitive hands of the boys who wanted to get between her legs. These first sexual experiences were associated with immense fear, since the boys might uncover her differentness. Alex is an intersexual, a hermaphrodite, a person who throws into confusion the precise division of the world into male and female. One in every two thousand babies is born with no clear gender. In Alex's case, at the age of two, this caprice of nature was surgically corrected on medical advice. Following amputation of his penis and testicles and creation of a plastic vagina, Alex grew up in his small village to become a girl wearing clothes size XXL. In autumn 2002, filmmaker and radio presenter Elisabeth Scharang invited Alex, now 26 years old, to participate in her weekly radio broadcast. During the 1 1/2-hour programme, Alex became an "intersexuality activist". For the first time, she told her story in public and described the torture inflicted on intersex children in order to adapt to society's norms. The state of inner emigration into which Alex had withdrawn throughout her life so far came to an abrupt end. It was during the course of the first meeting between the two that the idea for this film came into being. Elisabeth Scharang followed Alexandra with her camera for three years. The two went traveling together, through Alex's past and on to new friendships, from the coastal mudflats of Holland to the Californian Pacific. In the autumn of 2003, Alexandra decided to continue her life as an intersex man. Alexandra became Alex Jürgen. And from a documentary-film project about intersexuality arose the story of a person with a captivating sense of humour and an amazing perspective on the world.