Αλεξάνταρ Πέτροβιτς, Γιουγκοσλαβία, 1965, 80΄

Τρεις ιστορίες που εκτυλίσσονται στη Γιουγκοσλαβία κατά την αρχή, το μέσον και το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Συνδετικός κρίκος είναι ο πρωταγωνιστής, που συμμετέχει είτε ως μάρτυρας της βιαιοπραγίας, είτε ως θύμα είτε ως θύτης. Υποψήφιο για Όσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας και, κατά κοινή ομολογία, η καλύτερη παρτιζάνικη ταινία του γιουγκοσλαβικού σινεμά, το αντιπολεμικό δράμα του Αλεξάνταρ Πέτροβιτς είναι ένα υπαινικτικό, δεξιοτεχνικά σκηνοθετημένο φιλμ με θέμα τον θάνατο και τη συντριβή των απλών ανθρώπων στις μυλόπετρες του πολέμου.

Aleksandar Petrović, Yugoslavia, 1965, 80΄

Three stories unfold in Yugoslavia in the beginning, the middle, and the end of World War II. The connecting link is the main protagonist, who is involved in a violent act as an eye-witness, an offender and a victim, respectively. Nominated for the Best Foreign Language Film Academy Award and arguably the best Partizan film of Yugoslavian cinema, Aleksandar Petroviċ's anti-war drama is an allusive and masterfully directed film about death and the common people shattered by the grinding wheels of war.