Get Ready

Πέτερ Τσερκάσκι, Αυστρία, 1999, 1΄

Η σύντομη αυτή ταινία από «αναθεωρημένο» υλικό αρχείου δεν χρειάζεται περισσότερα από εξήντα δευτερόλεπτα για να αποδείξει πως το σινεμά είναι ένα πρώτης τάξης μέσο, τόσο για την αδράνεια όσο και για την κινητικότητα. Ένα ειδύλλιο δίπλα στη θάλασσα, μια περίτεχνη σύνθεση χωρίς πολλή δράση, σαν μια εικόνα από ένα όνειρο, επιταχύνεται και μετατρέπεται σε μια νυχτερινή, ιλιγγιώδη διαδρομή μέσα στην κίνηση ενός πολυσύχναστου δρόμου, μέσα από ασπρόμαυρες ταλαντώσεις που τρεμοπαίζουν, με κατεύθυνση τους φωτεινούς προβολείς ενός αυτοκινήτου – ή κάποιας μηχανής προβολής. (Στέφαν Γκρίσεμαν)

Peter Tscherkassky, Austria, 1999, 1΄

This little film of revised found feature film shots doesn’t need more than sixty seconds to prove that cinema is a first class medium for both the idle and the busy. An artfully composed idyll by the sea, uneventful, just like an image from a dream, is sped up and transformed into a nightly ghost ride, driving against traffic down a busy street, through flickering black and white oscillations, toward the glaring headlights of a car – or that of a film projector. (Stefan Grissemann)

L’ Arrivée

Πέτερ Τσερκάσκι, Αυστρία, 1998, 3΄

Παρότι η αφήγησή του είναι κάθε άλλο παρά συμβατική, και το ίδιο το έργο είναι εμπνευσμένο από τη συνύπαρξη της αφαιρετικής φόρμας και της υλικής ενέργειας, η οποία αποτελεί διακριτικό γνώρισμα της αβάν-γκαρντ, το L’Arrivée διαπραγματεύεται επίσης την ιστορία και τη μορφή του αφηγηματικού σινεμά. Αδιαμφισβήτητα ο ρόλος του σε αυτήν τη εξίσωση είναι καθοριστικός, καθώς αποκαλύπτει τον μηχανισμό αλλά και το υλικό που το εμπορικό σινεμά πασχίζει να αποκρύψει. Όμως ενώ το L’Arrivée καταπιάνεται με μια διεργασία αποδόμησης, αναγνωρίζει παράλληλα τη δύναμη του σινεμά, αξιοποιώντας τον τρόπο με τον οποίο ελέγχει τον χώρο και, στην συγκεκριμένη ταινία, τον χρόνο· έτσι αποσκοπεί στην ανάδειξη των ενεργειών της κίνησης και της ιστορίας, της βίας που ενυπάρχει τόσο στην εξέγερση όσο και στην εγκράτεια. (Τομ Γκάνινγκ)

Peter Tscherkassky, Austria, 1998, 3΄

Although by no means a conventional narrative, and certainly a film inspired by the avant-garde’s simultaneous engagement with formal abstraction and material energy, L’Arrivée also engages with the history and form of narrative cinema. Certainly, its role in that relation is a critical one, revealing both the mechanism and the material that commercial cinema strives to conceal. But while engaged in a process of deconstruction, L’Arrivée also recognizes the power of cinema, utilizing its control over space, and in this film especially, time, in order to uncover the energies of motion and story, of the violence inherent in both revolt and containment. (Tom Gunning)

Outer Space

Πέτερ Τσερκάσκι, Αυστρία, 1999, 10΄

Μια γυναίκα που τρομοκρατείται από μια αθέατη και επιθετική δύναμη βρίσκεται επίσης εκτεθειμένη στο βλέμμα του θεατή, αιχμάλωτη υπό δύο διαφορετικές έννοιες. Η ταινία ενεργοποιεί αυτή τη δομή που παραμένει εγγενής τόσο στην έμφυλη ιεραρχία όσο και στη συνθήκη θέασης του κλασικού σινεμά, δίνοντας στην πρωταγωνίστρια το περιθώριο να τις ανατρέψει. (...) Η ιστορία φτάνει στο τέλος της μ’ ένα γυναικείο βλέμμα αντίστασης. (Ισαμπέλα Ράιχερ)

Peter Tscherkassky, Austria, 1999, 10΄

A woman, terrorized by an invisible and aggressive force, is also exposed to the audience’s gaze, a prisoner in two senses. Outer Space agitates this construction, which is prototypical for gender hierarchies and classic cinema’s viewing regime, and allows the protagonist to turn them upside down. (…) The story ends in the woman’s resistant gaze. (Isabella Reicher)

Dream Work

Πέτερ Τσερκάσκι, Αυστρία, 2001, 11΄

Η Ονειρική διεργασία δεν παρουσιάζει τόσο το περιεχόμενο του ονείρου, όσο τις κινηματογραφικές μεθόδους αναπαράστασης που σχετίζονται με αυτή τη φροϋδική έννοια: αντιλαμβανόμαστε τους μηχανισμούς μετατόπισης και συμπύκνωσης σε σχέση με ορισμένα παραστατικά στοιχεία που εντοπίζονται στο πρωτογενές υλικό του Τσερκάσκι. Ο δημιουργός επεξεργάζεται αυτά τα στοιχεία με τρόπο που παραπέμπει στον ορισμό του Φρόιντ για τη συμπίεση (Pressung) στους συνειρμούς που κάνουμε όταν ονειρευόμαστε, όπου «τα στοιχεία γυρίζουν, καταρρέουν και συνθλίβονται, σαν κινούμενα κομμάτια πάγου». (Κρίστα Μπλούμλινγκερ)

Peter Tscherkassky, Austria, 2001, 11΄

Dream Work does not so much present dream content than filmic methods of representation corresponding to Freudian dreamwork: mechanisms of displacement and condensation are seen in relation to figurative elements found in Tscherkassky’s source material. Tscherkassky processes these in a manner that resembles Freud’s description of the compression (Pressung) of dream thoughts that takes place in the work of dreams, whereby “components are turned, crumble, and get pushed together, like drift ice.” (Christa Blümlinger)

Instructions for a Light and Sound Machine

Πέτερ Τσερκάσκι, Αυστρία, 2005, 17΄

Ο Τσερκάσκι εστιάζει σε κεντρικά μοτίβα της κλασικής ταινίας του Σέρτζιο Λεόνε Ο καλός, ο κακός και ο άσχημος, δίνοντας έμφαση στη σκηνή όπου ο Ίλαϊ Γουάλακ συναντά στο διάβα του ένα αχανές νεκροταφείο και αντικρίζει το κεφάλι του αντιήρωα στην αγχόνη. Ο Τσερκάσκι συσχετίζει αυτή την τελευταία εικόνα μέσω του μοντάζ με κομμάτια του ανεμφάνιστου φιλμ όπου καταγράφεται η αντίστροφη μέτρηση προτού τελειώσει η μπομπίνα και παρατείνει ειρωνικά το διάστημα που μεσολαβεί για να ρίξει την τελευταία του σφαίρα ο Κλιντ Ίστγουντ. Έτσι, το ίδιο το φιλμ διαλύεται και ξάφνου ολισθαίνει σε μια αγνή, άηχη λευκότητα. Ο κινηματογράφος γίνεται απτός μόνο μέσα από τα ψεγάδια του. Οι ατέλειες του συστήματος –φυσαλίδες, γρατζουνιές, παραμορφώσεις και ρωγμές– επιβάλλονται στην αφήγηση και ταυτόχρονα την περικλείουν, διαλύοντας την ψευδαίσθηση και αναδεικνύουν μια αφειδώς διφορούμενη, νέα ιστορία. (Στέφαν Γκρίσεμαν)

Peter Tscherkassky, Austria, 2005, 17΄

Tscherkassky concentrates on central motifs from Sergio Leone’s classic The Good, the Bad and the Ugly, zeroing in on Eli Wallach stumbling across a vast cemetery and the anti-hero’s head as he dangles from the gallows. Tscherkassky intercuts the latter image with countdown leader, ironically delaying the saving bullet shot by Clint Eastwood. Hereby the very film tears and suddenly descends into pure, soundless whiteness. Only by way of its defects is the medium of film made tangible. The flaws in the system – blisters, scratches, distortions and cracks – overwhelm and overlay the narrative, shatter the illusion and give rise to a richly ambiguous, new story. (Stefan Grissemann)

Train Again

Πέτερ Τσερκάσκι, Αυστρία, 2021, 20΄

18 χρόνια μετά την ολοκλήρωση της τρίτης του ταινίας με τίτλο 3/60 Bäume im Herbst (3/60 Trees in Autumn), ο Κουρτ Κρεν επέστρεψε με το αριστούργημα 37/78 Tree Again. Δεκαοχτώ χρόνια μετά την τρίτη μου ταινία στον σκοτεινό θάλαμο, το L’Arrivée (έναν φόρο τιμής στους αδερφούς Λιμιέρ και την ταινία τους L'Arrivée d’un train του 1895), ξεκίνησα τα Τρένα από την αρχή. Η τρίτη ταινία της σειράς μου "Rushes Series" είναι ένας φόρος τιμής στον Κουρτ Κρεν που αγγίζει ταυτόχρονα ένα κλασικό μοτίβο της ιστορίας του κινηματογράφου. Το ταξίδι μου στον σκοτεινό θάλαμο κράτησε αρκετά χρόνια, αλλά επιτέλους φτάσαμε: επιβιβαστείτε! (Πέτερ Τσερκάσκι)

Peter Tscherkassky, Austria, 2021, 20΄

18 years after Kurt Kren produced his third film 3/60 Bäume im Herbst [3/60 Trees in Autumn], he shot his masterpiece 37/78 Tree Again. 18 years after I created my third darkroom film L’Arrivée (an homage to the Lumière brothers and their 1895 L'Arrivée d'un train), I embarked on Train Again. This third film in my “Rushes Series” is an homage to Kurt Kren that simultaneously taps into a classic motif in film history. My darkroom ride took a few years, but we finally arrived: All aboard!
(Peter Tscherkassky)