Μαρτίν Ράιτμαν, Αργεντινή, Χιλή, Πορτογαλία, Γερμανία, 2023, 95'
Μια πνευματώδης και χειροπιαστή άσκηση ανατομίας (του τέλους) μιας σχέσης ανάμεσα σε έναν άντρα και μια γυναίκα οι οποίοι μαθαίνουν πώς να κινούνται πιο άνετα σε νέες, άβολες θέσεις: Αμφότεροι δάσκαλοι της γιόγκα, βαδίζουν πρόσω ολοταχώς προς τη μέση ηλικία και, μαζί με διάφορους εκκεντρικούς δορυφόρους τους, καλούνται να αντιμετωπίσουν μια χιονοστιβάδα περίεργων καταστάσεων ώσπου να συγκεντρωθούν και πάλι στην πιο σύνθετη και απλή πρακτική – που ασφαλώς ονομάζεται ζωή. Μια λεπταίσθητη κωμωδία που –ακριβώς όπως ένα μάθημα που ξεκινάει από ένα ματ στρωματάκι– οξύνει τις δεξιότητές μας στη συγκέντρωση, στη χαλάρωση, στην ευλυγισία και στη σταθερότητα, προσκαλώντας μας να αφεθούμε στη ροή και να «σκάψουμε βαθύτερα», ενώ σχολιάζει με λεπτοφυή ειρωνεία την εμμονή της δυτικής κοινωνίας με την ευεξία (ως αντίδοτο σε πάσαν νόσον...). Όλα αυτά με τον τρόπο του πιο ιδιοσυγκρασιακού (και ανεξήγητα παραγνωρισμένου στη χώρα μας) σκηνοθέτη του κινηματογράφου της Αργεντινής και δημιουργού του ανεπανάληπτου Σίλβια Πριέτο – με δωρικό ύφος διανθισμένο με νότες παραλόγου, διαστημικό χιούμορ αποτυπωμένο σε λακωνικές ατάκες, μεγάλα συναισθήματα στριμωγμένα σε μικρούς πλην ερωτεύσιμους χαρακτήρες-δορυφόρους. Μια γενναιόδωρη ταινία σαν πολύτιμο namaste που μας ωθεί αβίαστα να βρούμε το προσωπικό μας μάντρα.
Martín Rejtman, Argentina, Chile, Portugal, Germany, 2023, 95'
A spiritual and tangible exploration of the (end of a) relationship between a man and a woman, both yoga instructors, who are learning to maneuver through new, uncomfortable positions as they journey towards middle age. Alongside an assortment of eccentric satellites, they confront a cascade of peculiar circumstances. Eventually, they find solace in life's most complex and simple practice, aptly named existence. A subtle comedy that, much like a lesson starting from a yoga mat, sharpens our skills in concentration, relaxation, flexibility, and stability. inviting us to let ourselves go with the flow and “dig deeper,” all while offering astute commentary on Western society's obsession with well-being (as a panacea for all ills…). All of this is presented in the distinct style of Argentina's most idiosyncratic and curiously underrated filmmaker (in Greece), the mastermind behind the unparalleled Sylvia Prieto. With a Doric tone adorned with touches of the absurd, interstellar humor conveyed through laconic one-liners, and profound emotions encapsulated in small yet endearing characters. A generous film, akin to a precious ‘namaste,’ that effortlessly encourages us to discover our own mantra.