Βίκτορ Ερίθε, Ισπανία, 1973, 99'
Σε ένα χωριό της Καστίλης, το 1940, ένα μικρό κορίτσι παρακολουθεί την ταινία Φρανκενστάιν, η οποία προβάλλεται στον δημοτικό κινηματογράφο. Επηρεασμένη από το φιλμ, αρχίζει να βλέπει παντού το τέρας, το οποίο αντιμετωπίζει ως φίλο, και σταδιακά δημιουργεί με τη φαντασία της έναν άλλο, παραμυθένιο κόσμο, που γίνεται το καταφύγιό της, μακριά από την γκρίζα πραγματικότητα. Μια θαυμάσια αλληγορία για τη φρανκική Ισπανία (όπου ο φασισμός σηματοδοτεί τον θάνατο της αθωότητας, την καταστροφή της φαντασίας), το Πνεύμα του μελισσιού καταργεί τις λογικές συνδέσεις ανάμεσα στις εικόνες και εφαρμόζει μια αφήγηση ελεύθερων συνειρμών, θυμίζοντας ως προς αυτό τα τεχνάσματα του ονείρου. Ο σπουδαίος Βίκτορ Ερίθε στο ανεπανάληπτο αριστούργημά του καλεί τον θεατή να ψάξει μαζί του τις πρωταρχικές πηγές απ’ όπου αναβλύζει η ποίηση: την αθωότητα, το όνειρο, τη φαντασία. Θέλει να γίνουμε ξανά παιδιά, προκειμένου να ανακτήσουμε την ικανότητα να μένουμε έκθαμβοι μπροστά στο άρρητο, στο μυστηριώδες, στο μαγικό. Γιατί μόνο τα παιδιά είναι αθάνατα.
Víctor Erice, Spain, 1973, 99'
In a Castilian village in 1940, a young girl watches the film Frankenstein screened in the local town hall. Affected by the film, she begins to see the monster everywhere and, regarding him as a friend, slowly forges a fairy tale otherworld with her imagination that becomes her refuge, far removed from drab reality. A fantastic allegory for Francoist Spain (where fascism signals the death of innocence, the destruction of the imagination), The Spirit of the Beehive does away with logical connections between images to impose instead a freely associative narrative, one reminiscent of the contrivances that apply in dreams. In this singular masterpiece, the great Victor Erice invites audiences to join him in an exploration of the primordial wellsprings of poetry: innocence, dreams, and the imagination. He wants us to become children again, so as to regain our ability to be astonished in the face of the ineffable, the mysterious, the magical. Because children alone are immortal.