Η ιστορία του Ίζα και της Μπαχάρ, ενός ζευγαριού σε κρίση. Η αφήγηση αναπτύσσεται σε τρεις δραματουργικές ενότητες. Στην πρώτη (Καλοκαίρι) ο Ίζα στη διάρκεια των θερινών διακοπών τους στα μικρασιατικά παράλια της Τουρκίας, ζητάει με μισόλογα από τη σύντροφό του Μπαχάρ, που εργάζεται ως τεχνικός στον κινηματογράφο και την τηλεόραση, να απομακρυνθούν για ένα διάστημα ο ένας από τον άλλον. Στη δεύτερη ενότητα (Φθινόπωρο), ο Ίζα μόνος στην Κωνσταντινούπολη, ξανασυναντά μια παλιά του ερωμένη και έχει μια σύντομη όσο και αποτυχημένη ερωτική επαφή μαζί της, που ξυπνά όμως μέσα του, πιο δυνατό, το πάθος του για την Μπαχάρ. Το τρίτο μέρος (Χειμώνας) καταγράφει το οδοιπορικό του σε μια μακρινή επαρχία στα βάθη της Ανατολικής Τουρκίας, όπου βρίσκεται η Μπαχάρ μ’ ένα τηλεοπτικό συνεργείο, για να την πείσει να τα ξαναφτιάξουν και να επιστρέψει κοντά του.

Μια ταινία γύρω από την κρίση στη σχέση ενός ζευγαριού γυρισμένη με μεγάλη κινηματογραφική ευαισθησία και με μια αισθητική προσέγγιση πολύ κοντά στο σινεμά του Αντονιόνι. Όπως ακριβώς και στον Αντονιόνι, οι χώροι όπου κινούνται οι ήρωες και το πέρασμα του χρόνου καθώς οι εποχές αλλάζουν, αντανακλούν τις συναισθηματικές τους μεταλλαγές και τις ψυχολογικές τους διακυμάνσεις. Ο ηθελημένα αργός ρυθμός, οι ελάχιστοι διάλογοι, οι υποβλητικές σιωπές και η ένταση των βλεμμάτων, συλλαμβάνουν και φέρνουν στην επιφάνεια τις αόρατες πτυχές του μέσα κόσμου τους. Ο Τζεϊλάν δημιουργεί έτσι μια ατμόσφαιρα όπου το ερωτικό πάθος είναι ταυτόχρονα κίνητρο ζωής και ορμέμφυτο θανάτου και όπου τα πάντα κρέμονται από μια κλωστή. Η ταινία διανύει ένα αόρατο (όσο και ημιτελή κύκλο καθώς λείπει η Άνοιξη) από τα ηλιόλουστα ακρογιάλια της αρχαίας Ιωνίας στα χιονισμένα βάθη της Ανατολίας, με ενδιάμεσο σταθμό την Πόλη και μιλά για την συναισθηματική αστάθεια και το ψυχικό κενό που προκαλεί η μυστήρια και ανεξιχνίαστη «αρρώστια» του έρωτα. Είναι σίγουρα η πιο προσωπική ταινία του σκηνοθέτη (σε σενάριο εξ ολοκλήρου δικό του), ο οποίος και ερμηνεύει τον κεντρικό ρόλο δίπλα στην σύζυγό του Έμπρου Τζεϊλάν.