Ο Φίρμιν έχοντας χάσει πια τα πάντα, έχει αφήσει τον εαυτό του να βουτηχτεί μέχρι το μεδούλι στον αλκοολισμό και την απελπισία. Η αυτοκαταστροφική του συμπεριφορά, όμοια με έναν παγκόσμιο χάρτη που καταρρέει, πηγάζει από τη μια από τη λύπη που νιώθει για τον Χιου, τον ετεροθαλή αδελφό του και ιδεαλιστή νομάδα,και από την άλλη για την πρώην του σύζυγο Ιβόν, που επέστρεψε με απελπισμένες ελπίδες επανένωσης με τον Τζέφρι.