Ο Μανώλης Φάμελλος και ο Στάθης Δρογώσης ιστορικοί σύμμαχοι από τον περασμένο αιώνα, αλλά και γνωστοί δολοπλόκοι του χώρου μας, κατάφεραν εσχάτως να μυήσουν και τον ανυποψίαστο νέο Βύρωνα Τσουράκη στην συνωμοσία τους!

Μοιράζονται τραγούδια που φαντάστηκαν, δικά τους μα και ξένα (που ένιωσαν κι αυτά δικά τους με τον καιρό…). Η επινόηση του παρελθόντος, η ανακύκλωση των λαθών και η διαρκής διάψευση των μεγάλων προσδοκιών (που ποιος ξέρει γιατί έτρεφαν) δημιουργεί την σεναριακή βάση αυτής της παράστασης.

Οι τρεις τους συνθέτουν το ιδανικό τρίο και ένα αυτοδύναμο-αυτοδιαχειριζόμενο σχήμα τσέπης από δημιουργούς-εκτελεστές…

Όσο για την πράξη, εδώ θέλουμε τα πράγματα να είναι απλά. Ο Μανώλης παίζει κιθάρα, μαντολίνο, φυσαρμόνικα και κρυφτό. Ο Στάθης παίζει πιάνο, ακορντεόν και σκάκι. Ο Βύρωνας παίζει κιθάρα, μπάσο, κρουστά, μαντολίνο και αυτό τα μπλέκει εκεί, αλλά και τα λύνει όλα…

Επίσης τραγουδούν (με τον τρόπο του ο καθένας) άλλοτε συμπληρωματικά κι άλλοτε ανταγωνιστικά μπαίνοντας ο ένας μέσα στην σκιά του άλλου, με το θράσος της συνάφειας.