Η Μουγγή Καμπάνα, του Θανάση Τριαρίδη
Από την ομάδα RODEZ
Omnis oculus continent lacrimas suas
Σε μιαν απέραντη έρημη πολιτεία στέκεται μια αλλόκοτη εκκλησία με μια τεράστια, ακόμη πιο αλλόκοτη, σκοτεινή καμπάνα που έχει το χρώμα του σκοτωμένου αίματος. Όσο κι αν τραβάς τη γλώσσα της κανένας ήχος δεν βγαίνει πια. Όλα ξεκίνησαν το 1191 μετά τον Χριστό, κι ακόμα συνεχίζουν. Το χωριό της Ευλογιάς ήταν για αιώνες ο «Παράδεισος», όμως μια γενοκτονία, που βρίσκει ένοχους τους κατοίκους της, κάνει το Στόμα του Θεού να πάψει. Το ξέσπασμα του λοιμού που μετατρέπεται σε επιδημία είναι το μόνο που τους αναγκάζει να ψάξουν τον τρόπο για να επανορθώσουν και να επιστρέψουν στην εποχή της ευμάρειας.
Άραγε τι θα πει Δικαιοσύνη και τι Αγάπη;
Η ομάδα RODEZ δημιουργεί μια παράσταση με τέσσερις ηθοποιούς, συνεχώς επί σκηνής, με εργαλεία το σώμα τους και τη φωνή τους. Η μουσική είναι πρωτότυπη, επηρεασμένη από δημοτικά τραγούδια, μοιρολόγια και εκκλησιαστικούς ύμνους. Σκοπός μας είναι να δημιουργήσουμε μια «χειροποίητη» παράσταση η οποία θα εξετάσει τις βασικές θεματικές του έργου: πώς επηρεάζεται κάποιος όταν αναλαμβάνει εξουσία, πώς μια κοινωνία υποδέχεται τους πρόσφυγες, πώς αντιμετωπίζουν οι πολίτες το ξέσπασμα μιας επιδημίας και τελικά πώς χωράει μέσα σε αυτά η αλληλεγγύη και η ενσυναίσθηση. Ένα έργο γραμμένο το 2003, με ζητήματα τόσο επίκαιρα που απασχολούν την κοινωνία μέχρι και σήμερα. Η Μουγγή Καμπάνα είναι μια ιστορία που μας άγγιξε από την πρώτη ανάγνωση και ευχόμαστε να αγγίξει και τον κάθε θεατή ξεχωριστά.
Είπαν για την παράσταση:
“Αυτά τα υπέροχα παιδιά δημιούργησαν κάτι ξεχωριστό από το τίποτα. Μη χάσετε τη Μουγγή Καμπάνα τους [...]. Χίλια μπράβο σε όλη την ομάδα, και ειδικά στον Μάριο Κρητικόπουλο για τη σκηνοθεσία του και την Ηλέκτρα Σαρρή για τη μουσική της.” Γιώργος Βουδικλάρης, κριτικός θεάτρου
“[...] Δικαίως χειροκροτήθηκαν. Με κατι τετοια διατηρείς την ελπίδα σου ότι κάτι καλό και αληθινό γίνεται στην εποχή των fake news και της fake art.” Σάββας Πατσαλίδης, ιδρυτικό μέλος και πρόεδρος της Ελληνικής Ένωσης Κριτικών Θεάτρου και Παραστατικών Τεχνών.
“Οι ρόλοι εναλλάσσονται με άπλετη φυσικότητα και ροή και αυτό αναδεικνύει το πραγματικό ταλέντο του θιάσου, αλλά και της σκηνοθεσίας. Οι ηθοποιοί κινούνται με τρομερή ρευστότητα, μιλούν και τραγουδούν, με μια σχεδόν πολυφωνικότητα, παραδοσιακά τραγούδια και ρυθμούς. Η υπέροχη επιμέλεια κίνησης είναι του Νικόλα Χατζηβασιλειάδη και η μουσική επιμέλεια της Ηλέκτρας Σαρρή.” Κατερίνα Ζυγουράκη, welovetheater.gr