Έπειτα από τρεις παράτασεις, η παράσταση «Πλάσματα του Θεού: Υπόθεση Παπέν» ανεβαίνει ξανά στη σκηνή του Altera Pars από 5 Οκτωβρίου και κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 21.00.
_______
«Πλάσματα του Θεού: υπόθεση Παπέν» μια πρωτότυπη σκηνική σύνθεση του καλλιτεχνικού οργανισμού Altera Pars βασισμένη στην αληθινή ιστορία των αδελφών Παπέν, των δύο αδερφών που διέπραξαν ένα από τα πιο στυγερά και αινιγματικά εγκλήματα του 20ού αιώνα, συνεχίζεται λόγω επιτυχίας για δεύτερη χρονιά κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 21.00.
Μια καθηλωτική παράσταση, για τον αποκλεισμό, την αδικία, την εκδίκηση και την αγάπη, που παντρεύει το φιλμ νουάρ με τα σύγχρονα crime series και εμπλουτίζεται με κωμικά-σατυρικά στοιχεία. Tη σκηνοθεσία της παράστασης υπογράφει ο καλλιτεχνικός διευθυντής του θεάτρου Altera Pars, Πέτρος Νάκος και παίζουν οι Μίνα Χειμώνα, Αγγελική Κοντού, Άντα Κουγιά, Αιλιάνα Μαρκάκη.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ:
- Παραστάσεις: Κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 21.00, θέατρο Altera Pars (Μεγ.Αλεξάνδρου 123, στάση μετρό: Κεραμεικός)
- Εισιτήρια: 16€ (Κανονικό), 12€ (Φοιτητικό/Ανέργων/ΑΜΕΑ/Ομαδικό για γκρουπ άνω των 10 ατόμων), 8€ (Aτέλειες ΣΕΗ)
- Προσφορά προπώλησης έως 1/10/24: 12 ευρώ
- Κρατήσεις εισιτηρίων more.com και τηλεφωνικά στο 210 3410011
Έγραψαν για την παράσταση
«Η Αγγελική Κοντού ξεχωρίζει ως η μεγαλύτερη από τις δύο αδερφές, δίνοντας όλο το
ψυχολογικό υπόβαθρο του ρόλου της στον θεατή. Μαζί της και η νεαρότερη Αιλιάνα, και
έτσι μέσα από τις δύο εκπροσωπούνται όχι μόνο η θέση της γυναίκας την εποχή εκείνη
αλλά και η ταξική διαφοροποίηση. Η Άντα Κουγιά είναι εξαιρετική στον ρόλο της κόρης και
η Μίνα Χειμώνα, εγνωσμένης αξίας ηθοποιός, ενσαρκώνει όλο τον συντηρητισμό μιας
μικροαστικής τάξης γεμάτης συμπλέγματα... μιας τάξης που εγκληματεί εις βάρος των
αδυνάτων, δεχόμενη εν τέλει παραδειγματική τιμωρία»/ Νόρα Ράλλη, ΕΦ.ΣΥΝ
«Μια καλή παράσταση απαιτεί καλό ρυθμό και η συγκεκριμένη τον διαθέτει. Μια καλή
παράσταση οφείλει να αποτελεί πρόταση και να έχει άποψη και η συγκεκριμένη αποτελεί.
Ο τρόπος που, ως μαέστρος, ο σκηνοθέτης ενορχήστρωσε τις ηθοποιούς, τις χόρεψε πάνω
στην σκηνή, τις δούλεψε στο βαθύτερο βάθος των χαρακτήρων τους δεν θα αρκούσε αν οι
ίδιες οι ηθοποιοί δεν διέθεταν δεινή υποκριτική φαρέτρα να υποστηρίξουν τα μέρη τους
έκαστη, αλλά και το όλον όλες μαζί. Να υπερασπιστούν μια ιστορία που, χρόνια μετά,
μυρίζει αίμα και τρόμο, ενώ συνιστά και ένα ποιητικό-πολιτικό σχόλιο για το τι σημαίνει
τελικά δύναμη, τι σημαίνει να είσαι δούλα, πού βρίσκονται τα όρια ανάμεσα στην
καλοσύνη και την κακία»/ Γεωργία Δρακάκη, olafaq.gr
«Εντυπωσιακή η σκηνοθετική γραμμή του Πέτρου Νάκου, εντυπωσιακή η τρυφερή κι
ευαίσθητη προσέγγισή του σε αυτή την ζόρικη ιστορία. Η τρυφερότητα του αγκαλιάζει όχι
μόνο τις αδελφές Παπέν αλλά και τις Λανσελέν. Ανθρώπινα πλάσματα όλες, θύματα της
εποχής τους και της τάξης τους. Ο Νάκος δημιουργεί γύρω τους μια ατμόσφαιρα αγκαλιάς
η οποία συνεχίζεται ακόμα και τη στιγμή του φόνου. Η σκηνοθεσία του προσεγμένη στις
λεπτομέρειες, κάνει την παράσταση ατμοσφαιρική με μια έντονη εσάνς ποιητικότητας. Εν
κατακλείδι, όλοι οι συντελεστές, φτιάχνουν μια παράσταση-κέντημα, μια παράσταση
συναρπαστική και θα το ξαναπώ, από τις πιο αξιόλογες της φετινής σεζόν»/ Λένα Σάββα,
θέατρο.gr
«Ο Πέτρος Νάκος, που σκηνοθέτησε την παράσταση, εκμεταλλεύτηκε όλο τον χώρο της
σκηνής και με τους φωτισμούς πέτυχε μια κινηματογραφική θριλερική αίσθηση. Έστησε
μια παράσταση πολυεπίπεδη, γεμάτη, όπου ο θεατής ταλαντευόταν συνεχώς ψυχολογικά,
πότε από τη μια πλευρά και πότε από την άλλη[…] Όσοι την παρακολουθήσετε θα με
θυμηθείτε»/ Μαίρη Ζαρακοβίτη, keysmash.gr
«Μια πολύ καλά δουλεμένη παράσταση, με εξαιρετική δραματουργία, μια πολύ
ενδιαφέρουσα και ψυχογραφικά ισορροπημένη μεταφορά των ιστορικών γεγονότων που
συγκλόνισαν τη Γαλλία του 20ου αιώνα στο θέατρο. Να τη δείτε, είναι μια παράσταση που
ξεχωρίζει στη θεατρική Αθήνα σήμερα» / Κάτια Σωτηρίου, mytheatro.gr
«Κινηματογραφικό αλλά και απόλυτα δραματικό το αποτέλεσμα χάρη στις αποστομωτικές
ερμηνείες τεσσάρων ηθοποιών που διερευνούν διαφορετικές πλευρές τής θηλυκότητας
συνθέτοντάς τες σε ένα ομοιογενές, ομοιόμορφο κι απείρως καλαίσθητο αμάλγαμα, όπου
η φωνητική και οπτική αρμονία μοιάζει σαν να είναι το μοναδικό, το πρώτιστο μέλημά
τους» / Κωνσταντίνος Μπούρας, Η ΠΟΛΗ ΖΕΙ
«Καίρια αποδεικνύεται εδώ η σκηνοθετική ευφυΐα του Πέτρου Νάκου. Στα πολλαπλά
στοιχήματα της ανάδειξης των ταξικών, ψυχολογικών και προσωπικών παραμέτρων θα
ήταν εύκολο και δικαιολογημένο σε έναν βαθμό ένας δημιουργός να «χαθεί» (...) Εδώ
όμως βλέπουμε μια ιδεώδη χρυσή τομή, που την υπηρετούν έμψυχα και άψυχα όντα
παράλληλα και διαλεκτικά»/ Βαγγέλης Μαρινάκης, deBop.gr