Σημείωμα Σκηνοθέτη Πέτρου Ζούλια:
Όσο δούλευα το «Μυστικό της Κοντέσσας Βαλέραινας» ανακάλυπτα την τεράστια αξία του. Τη διαχρονική, την παγκόσμια. Γιατί με αυτό το έργο, ο σπουδαίος συγγραφέας εισβάλλει στο θέατρο των ιδεών. Στο θέατρο δηλαδή που έχει στο επίκεντρο τον άνθρωπο, απέναντι στην κοινωνία και τα μεγάλα της θέματα. Όπως ο Τσέχωφ και ο Ίψεν έτσι και εδώ ο Ξενόπουλος αναδεικνύει κάτω από τις λέξεις και τις συμπεριφορές των ηρώων του, μια μεγάλη ιδεολογική σύγκρουση. Από τη μία πλευρά στέκει ο παλιός ρομαντικός κόσμος των αξιών και της παράδοσης και από την άλλη το ορθολογικό υλιστικό πνεύμα του μέλλοντος. Το ένδοξο παρελθόν θα πεθάνει μπροστά στην αναγκαία γέννηση ενός σύγχρονου κόσμου, που έχει στο κέντρο του το χρήμα. Οι αρχές και οι αξίες δοκιμάζονται και από τις δύο πλευρές. Οι άνθρωποι λυγίζουν. Άλλοι κάτω από το βάρος της δύσκολης επιβίωσης και η άλλη, η μοναχική Βαλέραινα, από το βάρος του ιερού καθήκοντος. Της τιμής και της υπόληψής της. Ο θεσμός της οικογένειας γίνεται η άγρια αρένα για το ποιος θα νικήσει, σε αυτή τη σπαρακτική σύγκρουση.
Η άνοδος του καπιταλισμού και η αστική τάξη που διαμορφώνονταν τότε, έγιναν η βάση της ανησυχίας και του προβληματισμού του Ξενόπουλου. Πού πάει ο κόσμος και με ποιο αξιακό σύστημα θα πορευτεί;
Πολλοί μελετητές του έργου του πιστεύουν, πως η Βαλέραινα είναι ο ίδιος ο συγγραφέας. Αν και μεσοαστός, μέσα σε αυτό το έργο κλείνει την ενοχή και τη νοσταλγία ταυτόχρονα για έναν κόσμο που χάνεται. Η κοινωνία του Ξενόπουλου αλλάζει γρήγορα. Αποκτά νέες προτεραιότητες. Νέα ήθη και πρότυπα.
Ο ίδιος ο Ξενόπουλος θεωρεί το συγκεκριμένο έργο ως το καλύτερό του. Το συνέλαβε νέος, το έγραψε μεσόκοπος και το ολοκλήρωσε ηλικιωμένος. Το χαρακτηρίζει έργο πατριωτικό και διδακτικό.
Στο ανέβασμα της παράστασης προσπάθησα να αξιοποιήσω το αρχικό υλικό. Το διήγημά του. Έτσι επί σκηνής, έδωσα σάρκα και οστά στην πεθαμένη πεθερά της Βαλέραινας, κρατώντας τη γλώσσα και το πνεύμα του συγγραφέα. Οδηγήθηκα σε αυτή την επιλογή, γιατί είδα πόσο πιο ανθρώπινη γινόταν η ηρωίδα του, πόσο λιγότερο εμβληματική. Στο διήγημα η άκαμπτη κοντέσσα, κάμπτεται. Στο τέλος προδίδει τον όρκο και το μυστικό της. Η διαφορετική αυτή πλευρά του χαρακτήρα της, που την κάνει πιο ανθρώπινη και ευάλωτη, μπροστά στο δίλημμα να πουλήσει ή όχι το ιερό μυστικό της, εντάχθηκε στη παράσταση σαν μια μικρή παρέμβαση του Ξενόπουλου πεζογράφου στον θεατρικό Ξενόπουλο.
Σε μια εποχή κρίσης παντός είδους, όπως η δικιά μας, που το ηθικό και αξιακό σύστημα δοκιμάζεται καθημερινά, το έργο στέκει ολοζώντανο, σαν να αναφέρεται στον σημερινό κόσμο. Γιατί το κλασικό είναι και σύγχρονο.
Ευχαριστώ το Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού για την εμπιστοσύνη, τη φίλη μου Νένα για τη συμπόρευση και όλους τους συνεργάτες μου, που φύλαξαν με αγάπη αυτό το μυστικό.
**ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ** (ΜΕΧΡΙ ΚΥΡΙΑΚΗ 28 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2024)
Έγκαιρη προσέλευση στο Θέατρον:
Απαραίτητη η προσέλευση τουλάχιστον 30 λεπτά πριν από την έναρξη της παράστασης, αν δεν έχετε τα εισιτήρια σας, και 15 λεπτά
πριν, αν τα έχετε.
Μετά την έναρξη της παράστασης είναι πιθανό να σας απαγορευθεί η είσοδος στην αίθουσα.
Σε περίπτωση καθυστερημένης προσέλευσης, ο θεατής, εφόσον του επιτραπεί η είσοδος, ενδέχεται να οδηγηθεί σε διαφορετική θέση από αυτή του εισιτηρίου.